Treść głównego artykułu

Abstrakt

Odziaływanie przedsiębiorców na środowisko, poprzez prowadzenie działalności gospodarczej z jednej strony, z drugiej zaś strony zachowania podmiotów innych niż przedsiębiorcy, a funkcjonujących na danym terenie i korzystających ze środowiska, powoduje konieczność wskazania wagi wykorzystywania publicznych praw podmiotowych do korzystania z środowiska jako dobra prawnego. Jednocześnie przyjmowanie zawierania się w ujęciu prawnym środowiska również pojęcia przyrody, pozwala na przyjęcie, że publiczne prawa do korzystania ze środowiska powinny być widziane jako te, które mogą być traktowane jako publiczne praw podmiotowe do korzystania z przyrody. Nie należy także przyjmować zasadności ścisłego rozdzielania korzystania ze środowiska od jego ochrony i analogicznie korzystania z przyrody i jej ochrony, nawet wówczas gdy podmiotem, w kontekście którego będzie rozważane to zagadnienie jest przedsiębiorca. Dychotomia tak określonych zachowań przyniesie skutek odwrotny do tego, który wyraża się w kształtowaniu postaw podmiotów prawa w kierunku nie tylko większej świadomości co do konieczności ochrony środowiska, w tym przyrody, ale przede wszystkim kształtowaniu postaw wyrażających się w tym,  że prowadzenie działalności gospodarczej (rzecz jasna nie każdej działalności gospodarczej), nie musi sprowadzać się wyłącznie do działań wywołujących presję na środowisko czy przyrodę.

Słowa kluczowe

publiczne prawo podmiotowe, publiczne prawo podmiotowe do korzystania ze środowiska, ochrona środowiska, ochrona przyrody, przedsiębiorca

Szczegóły artykułu

Referencje

  1. Barczak Anna, Ewa Kowalewska, Zadania samorządu terytorialnego w ochronie środowiska. Warszawa: Wolters Kluwer, 2015.
  2. Boć, Jan, Adam Błaś, „Publiczne prawa podmiotowe”, [w:] Prawo administracyjne, red. Jan Boć. 505-509. Wrocław: Kolonia Limited, 2010.
  3. Ciechanowicz-McLean Janina, Polskie prawo ochrony przyrody. Warszawa: Difin, 2006.
  4. Czech, Ewa Katarzyna, Publiczne prawa podmiotowe do środowiska podmiotów korzystających ze środowiska. Białystok: Temida2, 2021.
  5. Człowiekowska Joanna, „Prawo do sądu jako publiczne prawo podmiotowe” Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego, nr 5 (2006): 175-184.
  6. Górski Marek, [w:] Marek Górski et al., Prawo ochrony środowiska. Komentarz. 93, 1205-1214. Warszawa: C. H. Beck, 2014.
  7. Jakimowicz Wojciech, Publiczne prawa podmiotowe. Kraków: Zakamycze, 2002.
  8. Radecki Wojciech, Ustawa o ochronie przyrody. Komentarz. Warszawa: Difin, 2006.
  9. Rakoczy Bartosz, Ograniczenie praw i wolności jednostki ze względu na ochronę środowiska w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Toruń: TNOiK „Dom Organizatora”, 2006.
  10. Stochlak Janusz, Polskie prawo ochrony środowiska. Uwarunkowania, zmiany, stan. Warszawa: Inspekcja Ochrony Środowiska, 2002.
  11. Trzewik Jacek, Publiczne prawa podmiotowe jednostki w systemie prawa ochrony środowiska. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2016.
  12. Wróbel Andrzej, „Prawo podmiotowe publiczne”, [w:] System Prawa Administracyjnego, Instytucje prawa administracyjnego, red. Roman Hauser, Zygmunt Niewiadomski, Andrzej Wróbel. 305-358. Warszawa: C. H. Beck, 2010.