Pasek boczny artykułu

Przesłane
21 czerwca 2022
Opublikowane
25 lipca 2022
Pobieranie
PDF
Statystyczny
Read Counter : 181 Pobieranie : 130

Treść głównego artykułu

Abstrakt

Przedmiotem publikacji jest system edukacji prawniczej we Francji. W obszarze tej problematyki pojawiają się następujące grupy zagadnień. Pierwsze, dotyczą uwarunkowań historycznych wpływających na kształt obecnego modelu kształcenia prawniczego. Szczególne miejsce zajmuje tu tradycja XIX-wiecznych francuskich kodyfikacji wraz z powstałymi na ich tle szkołami egzegezy prawa. Drugie, odnoszą się do analizy współczesnego systemu edukacji prawniczej, który obejmuje etap przygotowania akademickiego oraz zawodowego. Trzecie, związane są z poszukiwaniem optymalnego dostosowania modelu prawniczego kształcenia do wspólnej europejskiej przestrzeni edukacyjnej, uwzględnienia nowoczesnych technologii informatycznych, jak również zjawisk wywołanych konwergencją i dywergencją porządków prawnych.


Obecnie we Francji nie funkcjonuje jednolity zestaw zajęć dydaktycznych obowiązujących studentów prawa. Szkoły wyższe za sprawą ustawy z 10 sierpnia 2007 r. o wolności i odpowiedzialności uniwersytetów zyskały znaczną swobodę w opracowaniu swoich programów nauczania. Ponadto studenci mają szerokie pole tworzenia odpowiadających im kombinacji spośród przedmiotów obligatoryjnych oraz fakultatywnych. Podejście to koresponduje z postulatem głoszonym przez przedstawicieli école des libres recherches scientifiques (szkoła wolnych poszukiwań prawniczych), by wzbogacić studentów o humanistyczne rozumienie prawa, którą daje wszechstronna perspektywa nauk społecznych.

Słowa kluczowe

Francja, edukacja prawnicza, zawody prawnicze, programy nauczania, egzaminy France, legal education, legal profession, curricula, exams

Szczegóły artykułu

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Referencje

  1. Beauchamp Alfred, Recueil des lois et règlementssur l’enseignement supérier: comprenant les décisions de la jurisprudence et les avis des conseils de l’Instruction publique et du Conseil d’État, t. I. Paris: Imprimeurs de L’Université de France, 1880.
  2. Beck Ulrich, Anthony Giddens, Scott Lash, Politics, Tradition and Aesthetics. Stanford: Stanford University Press, 1994.
  3. Beudant Robert, Henri Capitant, Armand Colin, Edmond-Eugene Thaller, François Gény, et. al. L’oeuvre juridique de Raymond Saleilles, Paris: Librairie nouvelle de droit et de jurisprudence Arthur Rousseau, 1914.
  4. Bonnecase Julien, La Pensée juridique française de 1804 à l’heure présente: Ses variations et ses traits essentiels. Bordeaux: Edition Delmas, 1933.
  5. Bonnecase Julien, Qu’est-ce’une Faculté de Droit?. Bordeaux: Presses universitaires de Bordeaux, 1929.
  6. Carbonneau Thomas E., „The French Legal Studies Curriculum: Its History and Relevance as a Model for Reform” McGill Law Journal, t. XXV (1980): 445-477.
  7. Chazal Jean-Pascal, „Léon Duguit et François Gény, Controverse sur la rénovation de la science juridique” Revue interdysciplinaire d’études juridiques, nr 2 (2010): 85-133.
  8. Gény François, Méthode d’interprétation et sources en droit privé positif. Paris: Librairie Générale de droit & de Jurisprudence, 1919.
  9. Gény François, Sciences et techniques en droit privé positif, nouvelle contribution à la critique de la méthode juridique. Paris: Societe du Recueil Sirey, 1915.
  10. Halpérin Jean-Louis, L’impossible Code civil. Paris: Presses Universitaires de France, 1992.
  11. Israël Liora, Rachel Vanneuville, „Enquȇter sur la formation au droit en France. L’exemple des formations exstra-universitaires” Revue interdysciplinaire d’etudes juridiques, t. LXXII (2014): 141-162.
  12. Jamin Christophe, „L’enseignement du droit à Sciences Po: Autor de la polémique suscitée par l’arrȇté du 21 mars 2007” Jurisprudence Revue Critique, nr 1 (2010): 125-136.
  13. Jamin Christophe, Mikhail Xifaras, „De la vocation des facultés de droit (françaises) de notre temps pour la science et l’enseignement” Revue interdisciplinaire d’études juridiques, nr 1 (2014): 107-140.
  14. Klein Edmund, Powszechna historia państwa i prawa. Wrocław: Kolonia Limited, 2004.
  15. Kruk Maciej, „Francuska szkoła egzegezy i jej teoria interpretacji prawa” Zeszyty Naukowe WSEI, seria Administracja, nr 7 (2017): 5-23.
  16. Lamèthe Didier, „La pratique dans la formation juridique en France. L’approche d’un juriste d’entereprise” Revue internationale de droit compare, nr 2 (2010): 199-231. https://diplomeo.com/formation-droit.
  17. Lewaszkiewicz-Petrykowska Biruta, „Współczesne prawo cywilne a Code civil Napoleona jako dziedzictwo wielowiekowej kultury prawnej” Czasopismo Prawno-Historyczne, z. 2 (2005): 121-131.
  18. Leyte Guillaum, „Charondas et le droit Français” Droits, nr 39 (2004): 17-34.
  19. Lukić Radomir, Marc Gjidara, Théorie de l’état et du droit. Paris: Dalloz, 1974.
  20. Millard Éric, „Sur un argument d’analogie entre l’activité universitaire des juristes et des médecins”, [w:] Véronique Champeil-Desplats, Nathalie Ferré. Frontières du droit, critiques des droit: Billets d’humeur en l’honneur de Danièle Lochak. 343-352. Paris: LGDJ, 2007.
  21. Monteskiusz, O duchu praw, Warszawa: Hachette Livre Polska, 2009.
  22. Morawski Lech, Główne problemy współczesnej filozofii prawa. Prawo w toku przemian. Warszawa: Lexis Nexis, 2005.
  23. Niel Fernard, Albigensi i katarzy, Gdańsk-Warszawa: Wydawnictwo Marabut, 2002.
  24. Paris-Dobozy Marie-Luce, Dual Legal Education: A Case Study on Teaching and Learning in Law with French Law Degrees. https://www.slideshare.net/ukcleslidespace/dual-legal-education-a-case-study-on-teaching-andlearning-in-law-with-french-law-degreesl.
  25. Rapport sur les professions du droit. www.justice.gouv.fr/art_pix/rap_com_darrois_20090408.pdf.
  26. Rychert Marta, „Prawo w trzech kolorach” Na Wokandzie, nr (4) 7 (2011): 47-49.
  27. Saleilles Raymond, „Droit civil et droit compare”, Revue International de l’Enseignement, t. LXI (1911): 5-32.
  28. Saleilles Raymond, „École historique et droit naturel, d’après quelques ouvrages rècents”, Revue Trimestrielle de Droit Civil, t. I (1902): 80-112.
  29. Saleilles Raymond, De la déclaration de volonté. Contribution à l’étude de l’acte juridique dans le Code civil allemand (art.116 à 144). Paris: Pichon, 1901.
  30. Saleilles Raymond, Mélanges de droit comparé. Introduction à l’étude du droit civil allemand (à propos de la traduction française du Bürgerliches Gesetzbucg entreprise par le Comité de législation étrangère). Paris: Pichon, 1904.
  31. Sczaniecki Michał, Powszechna historia państwa i prawa. Warszawa: Wydawnictwa Prawnicze PWN, 1995.
  32. Sefton-Green Ruth, The culture of legal education in France from a comparative viewpoint: perspectives for a legal education in the EU. http://ials.sas.ac.uk/ukcle/78.158.56.101/archive/law/resources/internationalisation/sefton-green/index.html.
  33. Sójka-Zielińska Katarzyna, „Wizerunek sędziego w kulturze prawnej epoki Oświecenia”, [w:] „Prawo i lad społeczny. Księga Jubileuszowa dedykowana Profesor Annie Turskiej”, red. Grażyna Polkowska. Warszawa: Wydawnictwo WPiA UW, 2000.
  34. Sójka-Zielińska Katarzyna, Historia prawa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993.
  35. Sójka-Zielińska Katarzyna, Wielkie kodyfikacje cywilne. Historia i współczesność. Warszawa: Liber, 2009.
  36. Sorbonne Joint Declaration, Jont declaration on harmonisation of the architecture of the European higer education system by the four Ministers in charge for France, Germany, Italy and the United Kingdom, Paryż, 25 maja 1998. www.ehea.info/media.ehea.info/file/1998_Sorbonne/61/2/1998_Sorbonne_Declaration_English_552612.pdf.
  37. Sueur Philippe, Historie du droit public français XVe-XVIIIe siècle. Affirmation et crise de l’État sous l’Ancien Regime. La genèse de l’État contemporain, t. II. Paris: Presses universitaires, 1994.
  38. Touzeil-Divina Mathieu, L’enseignement public du droit public en France. lm-dp.org/de-lenseignement-public-du-droit-public-en-france/.
  39. Tunc Andre, „Legal Education in France” Kerala University Law Review, nr 1 (1968): 43-54.
  40. Wilson Richard J., „Western Europe: Last Holdout in the Worldwide Acceptance of Clinical Legal Education”, German Law Journal, nr 7 (2009): 823-846. https://doi.org/10.1017/S207183220000136X.
  41. Wołodkiewicz Witold, „Nauczanie prawa czy przepisów prawnych” Czasopismo Prawno-Historyczne, z. 1 (2015): 233-248.